Tüm dostlarımın Şeker Bayramı’nı kutlarım!...

Bir bayramı daha kutluyoruz. Ramazan Bayramı veya Şeker Bayramı'nı.

İslam dinine göre Ramazan ayının ardından gelen ayın ilk üç günü bayram olarak kutlanıyor. Ramazan ayı Hicri Kamer yılının dokuzuncu ayıdır. Yine Kamer yılına göre Ramazan ayından sonra gelen ay, Şevval ayıdır.

Bu bayramın Arapça’daki adı “Iyd-ül fıtr” imiş. Bizim fitre diye kullandığımız fıtr kelimesi Arapça’da kahvaltı anlamına geliyor. Ramazanın bitimi ile birlikte yapılan ilk kahvaltıyı ifade ediyor. Bizim kültürümüzde bu bayramda çocuklara şeker hediye edilmesi gelenek haline geldiği için Şeker Bayramı da deniliyor.
Ramazan bayramı ailelerin bir araya gelip beraberce eğlendiği, ailenin önemini vurgulayan bir bayram.

Herkes çok özenli giyinir. Çocuklar bayramlıklarını giyerler. Ramazan bayramında ailelerin genç bireyleri daha yaşlı olan bireyleri ziyaret eder. Büyüklerin elleri öpülür. El öpen çocuklara büyükleri harçlık verir.

Tatlılar, şekerler, çikolatalar ikram edilir. Baklava en çok sevilen ve ikram edilen tatlılardandır. Ayrıca küs olanların bayram sebebiyle barışması da bir gelenektir.
El öpme de sevgi, saygı ve hürmet ifadesi olarak yerleşmiş örfî, ahlâkı ve geleneksel bir hareket. Bizde küçüklerin büyüklere hürmetlerini göstermek için ellerini öpüp alınlarına götürmeleri yerleşmiş bir adet. Genellikle yolculuklara gidiş ve dönüşlerde, uzun ayrılıklarda, misafirliklerde, düğün ve bayramlarda el öpme yaygınlaşmıştır.
Sahi, dinimizin sosyal dayanışmayı amaçlayan, aile bağlarının güçlenmesini hedefleyen bu bakış açısını son yıllarda gerçek anlamda görebiliyor muyuz?
Sadece şekilsel kavramlarla uğraşan ve bu şekilselliği topluma enjekte etmeğe çalışan bir zihniyetin dinimizle ne kadar ilgisi var hiç sordunuz mu kendinize?