Bizimkisi büyük bir tören değildi. Küçük bir tören. Kimse davet edilmemiş. Gönlünde Atatürk sevgisi olanların töreni. Azdık ama anlamlıydık. Atamızı bir kere daha andık, anladık.
Az önce Ahmet Taner Kışlalı'nın 9 Kasım 1997 de Cumhuriyet deki yazısını okudum.Yazıya şu adresten ulaşabilirsiniz, http://www.ufukeskici.com/2007/11/10/yarin-10-kasim/ Bir 10 yıl daha geçse,yazı güncelliğinden birşey kaybetmeyecek.
Söyleyecek söz bulamadım. Zaten anlatmak istediğinizi, az ve öz olarak o kadar güzel anlatmışsınız ki...
YanıtlaSilTeşekkür ederim Sevgili Mine. Bugünleri gördükten sonra Atatürk sevgisi bir başka oldu.
YanıtlaSilAz önce Ahmet Taner Kışlalı'nın 9 Kasım 1997 de Cumhuriyet deki yazısını okudum.Yazıya şu adresten ulaşabilirsiniz, http://www.ufukeskici.com/2007/11/10/yarin-10-kasim/
YanıtlaSilBir 10 yıl daha geçse,yazı güncelliğinden birşey kaybetmeyecek.
Gerçekten doğru tespitler Sevgili Mavi Mantar; yıllar geçtikçe, yaşayıp gördükçe değeri artan başka bir lider yok.
YanıtlaSilIki yuzlulerin aranizda olmamasi ne kadar sevindirici...
YanıtlaSilSevgili Alp ve Ege'nin annesi; en güzel tören bizim yaptığımız törendi. Kimseyi zorlamadık. İçinden gelen geldi.
YanıtlaSilÇok değildik ama sağlamdık.
Punto amcam, gözlerim doldu. Ne kadar da manidar, ne kadar ince bir düşünce. Öpüyorum ellerinizden. Saygılar.
YanıtlaSilSevgili Rabia; nasıl ki içimden geldiği gibi gittiysem Atam'a, kimseye haber vermeden kelimeler de öylece döküldü içimden.
YanıtlaSil