Kayaköy’e Fethiye’nin eski yerleşim bölgesinden gidiliyor. Biz de öyle yaptık. Kayaköy’e girdiğimizde insanı şaşırtan bir manzara ile karşılaştık. Yıkık evlerin görüntüsü gerçekten ürperten bir görüntü. Büyük kilisenin olduğu bölgeye bir aralıktan çıkılıyor. Bu aralığın dibinde bir ev var. Yaşlı bir Kayaköylünün evi. Eşi gözleme pişiriyor turistlere. Biz de dönüşte gözleme yeme sözü vererek yıkıntıları geziyoruz. Kayaköy’ün geçmişi MÖ. 3000 yıllarına kadar gidiyor ama o dönemlerden çok fazla kalıntı kalmamış. Kalıntıları gezdikten sonra söz verdiğimiz gibi gözlemelerin yapılmasını bekliyoruz ve evin sahibi ile sohbet ediyoruz. Onun dedesinin Batı Trakya’dan geldiğini öğreniyoruz. "Eşinin büyükleri de oradan mı geldi" diye soruyorum.. Gözleme pişirirken hemen doğruluyor eşi "yok bey. Ben Yörüklerdenim” diyor.
RUM EVLERİ HARABEYE DÖNMÜŞ: Kayaköy’ün eski adı Levissi.. Kayaköy’de manzara ve ışık açısından birbirinin önünü kapatmayan ikişer katlı ve girişte çatıdaki yağmur sularının toplandığı zemin altı sarnıçların olduğu konutlar harabe bir durumda bulunuyor.
OVAYA YERLEŞEN TÜRKLER: 1922 yılında Türk ve Yunan hükümetleri arasında imzalanan bir “nüfus değişimi” anlaşması uyarınca, Kayaköyü’nün Rum halkı ile Batı Trakya’da yaşayan Türk halkı karşılıklı olarak yer değiştirmiş. Rumlar evlerini yamaca yapıp ovayı tarla olarak kullanmışlar. Bizimkiler ise yamactaki Rum evlerini bırakıp ovaya yerleşmişler.
YABANCILARIN İLGİSİ KİLİSEYE: Kalıntıların içinde yıkılmamış binalardan biri de bir kilise. Önündeki geniş avlusu ile dikkat çeken kilise yabancıların ilgi odaklarından biri.
RESTORE EDİLMEYİ BEKLİYOR:1923 yılından sonra Batı Trakya’dan gelen yeni sahiplerince tamamen terk edilen Kayaköy bugün hayalet şehir görünümünde. Kayaköy’ü restore edilme çabalarının sürdürüldüğü belirtiyor.
ISPANAKLI GÖZLEME YAPAN YÖRÜK: Bize ıspanaklı gözleme yapan kadın bir Yörük. Sezonun henüz açılmadığını belirten Yörük kadın çevredeki kebapçı lokantalarının işlerini pek etkilemediğini söyleyecek kadar da alçak gönüllü.
COk uzun zaman once gitmistim Kayakoy'e. Yeniden gitmeli ve o ispanakli gozlemelerden yemeli :)
YanıtlaSilGözlemeler gerçekten güzeldi Sevgili Ycurl.
YanıtlaSilKayaköy beni de çok etkileyen bir yer olmuştu, hatta geçen yaz bir yazı yazmak üzere oturmuş ama içimdekileri nedense kağıda dökememiştim. Bu hüzünlü ama güzel yeri bana tekrar hatırlattınız.
YanıtlaSilTeşekkürler
Sevgili Ayşegül. Gerçekten ilk gördüğünüzde hüzünleniyorsunuz. İnsan yıkıklar arasında dolaşırken "buraları bir zamanlar cıvıl cıvıl çocukların koştuğu sokaklardı" diye düşünüyor.
YanıtlaSilBeklediğim fotoğraflar bunlardı. Kaya köyü özledim ben, şimdi sizin sayenizde tekrar görmüş kadar oldum. O evlerin arasında küçükken kardeşimle koşturmuzluğumuz var.
YanıtlaSilSevgili Sanem; tahmin ediyorum Kayaköy bıraktığın gibi duruyordur. Ama bölge müthiş bir yapılanma içinde.
YanıtlaSilRum köyü olmasından mı yoksa Babamın Annesinin Selanik göçmeni olmasından mı severim, benim kaçış yerimdir herzaman..Bazen öğle yemeği yemeğe kaçarız Uzunbey'le..Dönmek istemem.Her mevsim kendine özgü bir havası vardır.
YanıtlaSilBir daha geldiğinizde beraber gezeriz :)
Gerçekten insanı etkileyen bir yer Kayaköy Sevgili Asortik Krep.Hüzünlü ve ürpertici görüntüsü, sessizliği ilginç gelmişti bize.
YanıtlaSil