Oldum olası bu “özel günler”i pazarlama aracı olarak görmüşümdür.
Bizim kuşak aileye önem veren bir anlayışla büyüdü. Cumhuriyet’e bu anlayış çerçevesinde sahip çıktı. Tüm Türkiye’yi bir aile gibi gördü. Ülkenin başarısı ile öğündü, başarısızlığı ile üzüldü. Paylaşmayı öğrendi.
Geldiğimiz noktada aile kavramının yerini, bireyselliğin aldığını görüyorum.
Gençlerin ailelerinden ayrı yaşamak istemelerini önceleri anlamıyordum ama şimdi daha iyi anlıyorum.
Aile kavramını bir şekilde parçaladılar.
Çocuklar büyüklerini hatırlamaz oldu. Herkes kendi derdine düştü.
O zaman diyorum ki anneler günü, babalar günü, babaanneler, anneanneler, dedeler günleri çoğalsın.
Çoğalsın ki aile kavramı tekrar güçlensin.
Tüm babaların, yeni babaların ve baba olmayı bekleyenlerin “BABALAR GÜNÜ" kutlu olsun.
Akin amca gene coooook guzel bir konuya deginmissiniz. Beyninize, kaleminize saglik!
YanıtlaSilTum mesafelerin kisalmasini ve dileklerinizin en guzel sekilde yerine gelmesini temenni eder, babalar gunu vesilesi ile ellerinizden operim.
Teşekkür ederim Sevgili Dilek. Ece'nin babasının da ilk babalar gününü kutlarım.
YanıtlaSilAnne olunca büyüklerimin değerini kıymetini daha çok anladım. Biz nasıl evlat olmuşsak, büyüklerimize nasıl davranmışsak çocuklarımız aynısını yapsın, daha fazlasını değil. Bunu rahatlıkla söyleyebildiğim için mutluyum, içim rahat.
YanıtlaSilGeçmiş babalar gününüzü kutluyorum.
Teşekkür ederim Sevgili Pınar. ailelerinin değerini bilenlerin varlığı insanı umutlandırıyor.
YanıtlaSilAkın Abi, geçmiş Babalar Günü'n kutlu olsun. Orhun'un sünneti, barış'ın sınavı derken atlamışım kusura bakma. Üstelik bu yıl senin üç torunlu ilk babalar günün. Baba diyenlerin de dede diyenlerin de çoğaldı. Ne mutlu sana...
YanıtlaSilTeşekkür ederim Sevgili Suzan.
YanıtlaSil