23 Nisan’da torunum Mete’nin gösterisini izlemeye
gittik. İstanbul Teknik Üniversitesi’nin
büyük salonu. Anne babalar, anneanneler,
babaanneler, dedelerin kalbi hızlı hızlı çarpıyor.
Çocuklarının, torunlarının becerilerini izlemenin heyecanı
içindeler.
Bir birey olarak topluma katılmalarının gururuyla
alkışladılar.
Mete, İngilizce bir oyundaki çiftliktekilerin en sonuncusu
olarak çıktı sahneye. Bir arkadaşı ile. Teklemeden metni okudular. Yattılar,
kalktılar.
Alkışlar, alkışlar bu miniklerin geleceğine.
Sahnedeyken görebildikleri anne, babalarına ya da
yakınlarına el sallamayı da unutmadılar.
Bu da onların sahne kusuru olsun ne çıkar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder