Rize‘deki değerli büyüğümüz Arslan Amca 3 Nisan 2012 günü bizdeydi. Çok güzel sohbetler ettik. Anıları tazeledik . Suphi Amcam da bizdeydi. Sülâlenin değerli iki büyüğüyle sohbet büyük keyif verdi. Arslan Amca sohbet sırasında köyde yaşadığı bir olayı anlattı: Yeğeni Erol ve arkadaşlarına Hamuda (Rize’deki mahallemizin eski adı) deresinin kenarında rastlamış, "çocuklar nereye gidiyorsunuz" ? diye sormuş. "Balık tutmaya "demişler. "Derede balık yok ki "deyince çocuklar ısrarla "var" demişler. İş laz inadına binmiş. Arslan amca da "siz dereden balık tutun, onu canlı canlı yiyeceğim" demiş. Çocuklar gitmişler, bir süre sonra ellerinde bir kutuyla gelmişler, içinde küçük bir alabalık varmış ve ölmesin diye de kutuya su doldurmuşlar. "Amca balığı tuttuk, söz verdin şimdi bu balığı ye" demişler. Arslan Amca “yahu çocuklar ya bi gidun” dese de ısrar etmişler, “ söz verdin yiyeceksin” . Koca adam ne yapsın verdiği sözü tutmak için ; “kanatları takılmasın diye balığı başı aşağıya gelecek şekilde ağzıma koydum ve yuttum. Balık aşağıya doğru giderken çabalıyordu. Mideme inene kadar çabaladı. Midemde de birkaç kez çabaladı ondan sonra durdu, ben de çocuklara verdiğim sözü tuttum”.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder