“…Bir taşın ya da dalın üzerine tüneyip kakasını yaptığında bile, kuşun da kakasının da bir hikmeti vardır.Bir de bakarsınız ki erişilmez duvar gibi yalçın kayalıklar arasında, yemyeşil bir incir ağacı var...
Bu kuşun kakasının hikmetidir...
Ya da karganın yedek yiyecek olarak sakladığı bir cevizden filizlenmiş bir görkemli ceviz ağacı...
Kargaya cevizi saklama aklını veren de, gömdüğü yeri unutacak kadar akılsız yapan da bu müthiş düzenektir...
Aslında ormanları ekenler kuşlardır...”
Bu satırlar Bekir Çoşkun’un 29 Mayıs 2009 tarihli Hürriyet’teki köşe yazısından.
Gerçekten hep merak etmişimdir kayaların arasından fışkıran bitkileri.
Beypazarı gezimiz sırasında Bolu’da konaklamıştık. Otelin bahçesinde dekor olarak kullanılan ağaç gövdesinden yükselen "çiçekler" ilgimi çekmişti.
Aklımdaki soruya cevap bulamadım henüz. Ağaca toprak koyup çiçek mi ekmişlerdi, yoksa bir kuş kakası mı bu işi halletmişti?
Ne olursa olsun görüntü hoş değil mi?
2 yorum:
Akin amca ben de bu(http://berceste.blogspot.com/2007/01/lmez-aa-zeytin.html) yaziyi yazarken farelerin zeytin agacina olan yardimlarini ogrenmistim. Doga kendi kendine denge isini hallediyor, yeter ki bizlerin mudahalesi olmasin!
Sizin kaldiginiz otelde ozel mi hazirlanmistir bu goruntu bilmiyorum ama ben Cambridge'de hic topragi bile olmayan duvarlarin taslarinin arasindan cikmis ciceklere cok rastladim. Ah bir serbest birakip katletmesek doga kimbilir neler verecek...
Haklısın Sevgili Dilek; tabiat kendi düzenini öyle bir tasarlamış ki dudak ısırtıyor.
Yorum Gönder