Komşu "gezi grubu" ile Avrupa ( 2 )
Suzan Abla yazıyor: Orta Avrupa turuna kaldığımız yerden devam. Şimdi durağımız türkülerimize konu olan Estergon Kalesi. Eh kolay değil, 140 yıl boyunca Osmanlı'nın batıdaki en uç noktası olmuş Estergon. Kaybedince de türküler yakılmış ardından “Akma Tuna akma, ben bir dertliyim, Estergon'u vermiş kara bahtlıyım” diye...
Biz de Osmanlı'nın serhat şehrini görmeden edemedik... Direksiyonda şoförümüz Peter, Rehberimiz Fatih Zengin'le birlikte üzüm bağlarının aralarından geçerek Macar ovalarında ilerliyoruz. Yeşillikler ve çiçekler içindeki şirin köylerden geçiyoruz. Esztergom, Budapeşte'ye 60 km. uzaklıkta.
Kanuni Sultan Süleyman'ın 1543'te, 12 gün boyunca kuşattıktan sonra aldığı kaleyi şimdi biz kuşatmaya gidiyoruz sanki. Rehberimiz, rahmetli Barış Manço'nun güzel sesinden duymaya alıştığımız Estergon türküsünün sözlerini okumaya başlayınca, biz de başlıyoruz türküye.. Ama Fatih Zengin yarıda kesiveriyor türküyü “Bazı misafirlerimiz galeyana geliyor” diyerek muzip muzip.
Estergon Kalesi ve bazilikasının Slovakya kısmından görünüşü.
Macarlar, bizim Estergon olarak bildiğimiz kaleye Esztergom diyor. Biraz tereddütte kalıyoruz acaba bunca yıldır yanlış mı biliyoruz diye.. Neyse, sadece dil farklılığından kaynaklanıyormuş.. Estergom, Macarların hıristiyanlığı kabulünden sonra uzun yıllar, ülkeye başkentlik yapıyor. Daha sonra da dini başkent olarak yerini sağlamlaştırıyor.
Estergon, Macaristan topraklarında ama biz Tuna'yı aşıp Slovakya'ya geçiyoruz Estergon'un heybetini görmek için. Ama kaleden ziyade içine daha sonra yapılan bazilika göze çarpıyor önce. Kalenin içi 1800'lerin başlarında doldurularak bugünkü bazilika inşa ediliyor. Kalenin altında görünür görünmez bir cami kalıntısı da var. Estergom Bazilikası, 100 metrelik kubbe yüksekliğiyle Avrupa'nın en büyüklerinden. Haa unutmadan Slovakya'nın bu bölgesine Ciğerdelen deniyor. Neden mi? Ya çok rüzgâr aldığı için, ya kızlarının güzelliğinden ya da Osmanlılar'ın kaleden kuvvetle attığı oklar nedeniyle. Bunların hepsi rivayet... Tekrar otobüse binip Tuna'nın üzerinden Macaristan'a geçiyoruz. Yaşasın AB..Sınır yok, pasaport yok. Hop o ülke, hooop bu ülke. Şimdi kalenin içini gezeceğiz...
Esztergom bazilikasının içi muhteşem (foto: Sinan Yüksel)
Kalenin kapısında bizi görünce flütle “Üsküdar'a gider iken”i çalan folklorik giysili genç ilgimizi çekiyor..Basıyoruz deklanşörlere...Bazilikanın içi muhteşem. Kilisenin içindeki org, o kadar büyük ki, bir duvardan öbürüne uzanıyor...Tavan ve duvar süslemelerine de hayran kalıyoruz...Kilisenin altında azizlerin mezarları var. Ayrıca zamanın zenginlerine “cennette yeriniz garanti” diyerek mezarlar satılmış..Din tüccarlığı her dönemde, her ülkede prim yapıyor ne yazık ki!
Estergon'un arka bahçesine çıktığımızda dört adet mezar taşı görüyoruz Osmanlılar'dan kalma. Bazilikanın içindeki ihtişamlı mezarların aksine 4 mütevazi mezar taşı...Dua ediyoruz mezarların başında.. 1595'te Sokolluzade Lala Mehmet Paşa, askerlerinin açlık ve susuzluktan kırılması üzerine kaleyi teslim ediyor. Tarihçi Peçevi'nin yazılarında geçen “sarnıç etrafında ıslak mermeri yalayan yaralılar gördüm” sözü, içimizi sızlatıyor. Estergon türküsünün de bu hazin tablodan sonra çıktığı söyleniyor.
Estergon Kalesi, su başı durak,
Kemirir içimi bir sinsi firak.
Gönül yâr peşinde, yâr andan ırak.
Akma Tuna, akma, ben bir dertliyim
Yâr peşinde koşar kara bahtlıyım.
Estergon Kalesi, su başı hisar,
Baykuşlar çağırışır, bülbüller susar,
Kâfir bayrağını burcuna asar..
Akma Tuna, akma, ben bir dertliyim,
Bu ateşle yanar kara bahtlıyım.
Estergon Kalesi, su başı kale,
Göklere ser çekmiş burçları hele,
Biz böyle kaleyi vermezdik ele,
Akma Tuna, akma, ben bir dertliyim,
Estergonu vermiş, kara bahtlıyım.
Estergon Kalesi'nden Tuna'ya bakış...
1605'te alınan Estergom, 1683'te kesin olarak Osmanlı yönetiminden çıkmış. Kalenin burçlarından Tuna'ya ve Slovakya'ya son bir kez bakıp, bir de hatıra fotoğrafı çektirip, biz de çıkıyoruz Estergon'dan. Osmanlı'nın Estergon'u bırakıp çekildiği Visegard, şimdiki durağımız..
Visegard'ın bizim için önemi büyük. Çünkü burada bir haftalık tur boyunca en lezzetli yemeği yiyeceğimizi söyledi rehberimiz. Bir de istediğimiz kostümü giyip fotoğraf çektirebileceğimizi.
Kapıda müzik eşliğinde karşılanıyoruz. Kemerli, tonozlu bir ortaçağ mekânı. Kendimizi bir film platosunda bulduk adeta. Rönesans Restaurant'ın atmosferi de adı gibi. Oturur oturmaz, kendimizi kraliçe ve kral sanmamız için önümüze konulan taçları takıp, yeşil önlüklerimizi giyiyoruz..Önlük biraz karizmayı çiziyor ama olsun...Bardaklarımız, tabaklarımız, testimiz hep topraktan..Ayıp olmazsa menüyü paylaşacağım:
- Geleneksel kremalı ceylan çorbası
- Trofeas geleneksel et menüsü (hindi budu, dana biftek, salata)
- Böğürtlenli çikolata soslu, kaymaklı kestane tatlısı...
- kırmızı şarap
-beyaz şarap
meşrubat, su, sade kahve, sütlü kahve seçenekleri..
Üstelik menü Türkçe olarak önümüze konmuş, ne incelik..
Çorba, büyük bir toprak kâseyle geldi, biz servis ettik. Ben et sevmem ama geyik etli çorbanın da geleneksel et menüsünün de tadı damağımda kaldı. Arada kostümleri giyip fotoğraflar çektirdik..Müzik dinledik..Son derece güzel ağırlandık..Macaristan'a giderseniz buraya mutlaka uğramanızı öneririm.
Szendentre, çok şirin bir kasaba..Bu nedenle ziyaretçisi de fazla..Şirin Szentendre
Budapeşte'ye dönerken hediyelik eşya kasabası Szentendre'ye uğrayacağız. Peter, yine direksiyona geçti, biz koltuklara yayıldık. Szentendre gerçekten çok şirin bir kasaba. Kendinizi masal dünyasında sanabilirsiniz. Folklorik giysileri içinde gençler dans ediyor. Nereye baksanız şirin evler, içlerinde ve sokağa taşmış hediyeler...
Araçtan iner inmez sizi tezgâhlardaki hediyelik eşyalar karşılıyor. Kalpaktan tutun da dantel şemsiyelere, cam biblolardan küçük kadehlere, bebeklere, giysilere kadar her şey var. Hele bir hediyelik eşya dükkanı vardı ki, içinden çıkamadık uzun bir süre..Satıcı da memnun oldu tabii.. Bir arkadaşımızın tavsiyesiyle buradan yüz ve el kremleri aldık. Ünlüymüş, aklınızda bulunsun. Bir de makarna sosları ve acı biberleri..
Szendentreli gençlerle fotoğraf çektirmesem olmazdı..
Fotoğraflı şarap
Akşam, Çigan gecesinde olacağız. Otele hızlıca dönüp giyindik. Bu kısmı hızlı geçeceğim. Geceden çok zevk almadık diyebilirim. Herhalde gündüz yaşadığımız güzellikler bize yetti ve kapılarımızı kapattık... Her ne kadar Macar Halk danslarını görsek de çok turistik geldi bana...Gulaş ve ördek fena değildi ama biz Rönesans'ta çok güzel bir yemek yemiştik.
Çigan gecesinde gösteriye misafirleri de dahil ediyorlar..
Gecenin en büyük sürprizi güzel bir Macar kızının eşimle benim arama girip hatıra fotoğrafı çektirmesiydi. Sürpriz bu değil tabii. Sonra bu resmi, şarap şişesinin üzerine basıp bize verdiler..Daha doğrusu 10 Euro'ya sattılar.. Çok güzel bir anı oldu...
Akşam, Çigan gecesinde olacağız. Otele hızlıca dönüp giyindik. Bu kısmı hızlı geçeceğim. Geceden çok zevk almadık diyebilirim. Herhalde gündüz yaşadığımız güzellikler bize yetti ve kapılarımızı kapattık... Her ne kadar Macar Halk danslarını görsek de çok turistik geldi bana...Gulaş ve ördek fena değildi ama biz Rönesans'ta çok güzel bir yemek yemiştik.
Çigan gecesinde gösteriye misafirleri de dahil ediyorlar..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder