Cağaloğlu’ndaki Hürriyet’te ve Günaydın’da çalıştığım dönemlerde çok bunaldığımız anlarda arkadaşlarla işi bırakır, 10-15 dakikalığına Gülhane Parkı’nı bir dolaşır sonra işe dönerdik. Orada teneffüs ettiğimiz temiz hava bize doping etkisi yapardı.Medya İkitelli’ye taşınınca, Gülhane Parkı ve Sultanahmet ancak hafızalarımızda kalmıştı.
Geçen gün eşimle nostalji gezisi yaptık, Sultanahmet’te köfte yedik, Gülhane Parkı’nı gezdik.
Gülhane Parkı’nın yeni halini sizlere ayrı bir yazıda anlatacağım.
Şu aralar bir Mustafa belgeseli yapıldı ya. Sözde Atatürk’ün insani yanını gösteriyorlarmış. Sevsinler bu “ticari filmi” yapanları. Ben seyretmedim, seyretmem de. Para kazandırmam onlara. Bize insani yanı mı gerekli, yoksa ilkeleri mi?
Parkı gezerken yolun sol yanına yeni konmuş Atatürk heykeli dikkatimizi çekti.
Ben de fotoğrafını çekmek istedim.
O sırada bir anne kız, heykelin yanındaydı. Bekledim ve küçük kızın Ata’sıyla annesine verdiği pozu ben de fotoğrafladım.
Evde bilgisayarda fotoğrafı büyütünce o müthiş “doğal sevgi”yi yakaladım.
Küçük kız annesine poz verirken, bir yandan da Atatürk heykelindeki eli okşuyordu.
Ne abartı vardı bu sevgide, ne de zorlama.
Fotoğrafı eşime gösterdim şöyle dedim:
“Kim uğraşırsa uğraşsın, -zaten seksen beş yıldır uğraşıyorlar- bu sevgiyi kimse söküp atamayacak!”
Bu fotoğraf bunun en güzel kanıtı!!!!!
Genç Bakış programındaki gençlerin, filmi yapan ve süklüm püklüm cevap vermeye çalışan belgeselciye sordukları o "müthiş" soruları görünce içim çok rahatladı.
Tekrar ediyorum; kim ne yaparsa yapsın "o sevgi" sonsuza kadar yaşayacak.
8 yorum:
Sizin satırlarınızı okuyunca farkettim ki Atatürk'ü sevmenin bir beklentisi yok.Ne garip değil mi..? Bu zaman da her amacın bir sonucu var.Bizimkisi zaten yaşanmış..
Sn.Punto bu yazınız beni çok üzdü.
Gözlerimiz hala o sevgiyi, genç generasyonlara laikiyle aktarabildikmi diye; bu bayrağı laikiyle gençlere devredebildik mı ? Kendimi de sorgulamaya başladim.Yoksa o sevgiyi aktarabildikde, devrim ve inkılaplarını tam olarak anlatamadık.
Bu yazınıza yorum değildir.Bu sadece sesli olarak kendi kendimi sorgulamam gibi bir şey.
Daha bizlerin aktaracağı çok şeyler var gibime geliyor.
Sevgilerle.
Evet! sevgili Asortik Krep. Atatürk sevgisi bir başka türlü sevgi.
Sevgili Erdil; sevgiyi yansıttık ama devrimleri ne kadar anlatabildik bilemiyorum. Ortalıkta gezen devrimleri anlamamış insanları gördükçe üzülmemek elde değil.
Bence de! Onu yürekten sevenleri ne bu film ne başka bir şey zaten etkileyemez.
Sevgilerimle...
Ne güzel dile getirmişsiniz duyguları. Ne güzel o minik kızın karşılıksız, doğan sevgisi...
Sevgili Bocuruk; tepkilerin çığ gibi artması "o sevgi"nin eseri.
Sevgili Dilek; fotoğraf bir gazetede yayımlansa hemen mizansen yaftasını yapıştırırlar. Çok doğal bir estantane aslında.
Yorum Gönder