Göstere göstere sosyal yardım olur mu?

Medyada son günlerde bir kargaşadır gidiyor. Yerel seçimler yaklaştı ya. Kömür yardımları, alışveriş çekleri... Bir yarış, bir yarış...
Bakıyorum da bu yardımları alanlar televizyonlarda açık açık "bilmem ne partisine oy verdik. Tabii alacağız yardımları. Hakkımız” diyebiliyorlar.
Kimsenin alenen yapılan yoksulluk yardımından gocunduğu falan yok. Tam tersine yoksulluğunu ispatlamak için didinen insanlar var.
Bu kargaşa beni biraz gerileri götürdü. Medyadaki günlerime.
Hatırlarsınız, bayramlarda gazeteler yayımlanmaz, piyasaya sadece bayram gazetesi çıkardı. Çok da beğenilen bir gazete değildi. Süper haberleri olmazdı. Ama gazetenin yayımlanmasının nedenleri de vardı.
Gazeteciler Cemiyeti bayram gazetelerinden aldıkları reklamlarla kasasını doldururdu. Şimdi hemen aklınıza bir soru gelebilir?
Bu paralar nereye giderdi?
Anlatacaklarımın püf noktası da burada.
Bayram gazetelerinde prensip olarak sadece işsiz gazeteciler ve emekli ağabeylerimiz çalışırdı. Aslına bakarsanız gazeteyi beş on kişi çıkarır, diğerleri ya yazı gönderir ya da gazetenin çıktığı binaya uğrar, çayını kahvesini içer, akşam ayrılırken de bir maaşa yakın parasını alıp giderdi.
Cemiyetin amacı meslektaşların onurlarını kırmadan yardım etmek, bayram boyunca en az iki yüz, üç yüz işsiz gazeteciye para sağlamak, bunu da bir emek karşılığı alıyor görüntüsünde verebilmekti.
Gerçekten uygulama bir sosyal dayanışmanın güzel örneklerinden biriydi.
Sonra ne mi oldu da bayram gazeteleri silindi piyasadan?
Mesleğimizin aç gözlü, tuzu kuru takımı, gözünü bayram boyunca alamadıkları, kaçırdıkları reklamlara dikti. Zarar ettiklerini söylemediler, tam tersine her zaman olduğu gibi "halkın haber alma hakkı kısıtlanıyor" bahanesine sığındılar.
Yasa ile düzenlenmiş “bayram gazetesi”ni hiçe saydılar, yasayı çiğnediler, bayramda gazetelerini çıkardılar. Diğer patronlar da tabii atladılar bu fikrin üzerine.
Bayram Gazetesi “bir anda tarih oluverdi”.
Bugüne gelirsek;
O aç gözlü patron yok piyasada. Gazetesi, tesisleri elinden alındı. Devlete büyük borcu olduğu için ortalıktan çekildi.
Onun tuzu kuru ve cemiyetin elini kolunu bağlayan gazetecileri de bir başka adla gazete çıkardılar, batarlarken medyanın büyük patronuna sığındılar.
Şimdi o gazeteden hak, hukuk, dağıtım yolsuzluğu haberleri ile halkı avutup duruyorlar.