Tespihin asıl yurdu Hindistan. Hindistan’da Brahmanlar’ın tespihle tanışmaları M.Ö 1000 yıllarına kadar uzanıyor. Brahman tespihleri ikiye ayrılıyor: Şiva ve Vişnu tespihleri. Vişnu tespihlerinin Orta Asya Türkleri tarafından da kullanıldığına dair bilgiler var.
Tespihi Müslümanlar kadar Budistler, Katolikler de kullanıyor. Tespihin bu kadar yaygın kullanılmasının asıl nedeni “zikir”in en önemli unsurlarından biri olması.
Bazı hadislerde İslam’ın ilk devirlerinde tespih yerine kullanılan taşlardan ve meyve çekirdeklerinden bahsedilir.
Tespihin asıl gelişmesinin tasavvufun yayılmasıyla birlikte önce tekkelerde, sonra da gündelik hayata girdiğinde görüyoruz.
Tespih taneleri rengi ve kokusu güzel ağaçlardan, kemikten,çekirdekten, sedef, mercan, akik, kehribar gibi taşlardan yapılıyor.
33 veya 99 tanesi bir ipliğe dizilerek iki taraftan bağlanıyor ve iki ucun birleştiği yere bir imame konuyor. İmamenin ucuna da püskül veya farklı bir şey takılıyor.
99’luk tespihlerden sonra her 33’ten sonra farklı bir nişane yerleştirmek ise bir gelenek .
Tekkelerde zikir için 999’luk tespihler kullanıldığını biliyoruz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder