Bu kavurucu sıcaklarda, hareket etmeden, şöyle gölge bir köşede oturup pineklemek geliyor insanın içinden. Ben de öyle yapmaya çalışıyorum ama bir yandan da şu günlüğe ne koysam diye düşünüyorum. Bazen bir şiir, bir fotoğraf çok şey ifade ediyor. William Shakespeare’in “Korkuyorum” şiiri gibi.Hiç aklınıza gelir miydi "kar"ın yağmasını, yağmurun şakır şakır yağıp barajları doldurmasını özleyeceğiniz.
Evet! Susuzluğun kapımıza dayandığı şu günlerde tek ümidimiz önümüzdeki kış. Çok kar yağsın, yağmur yağsın.
Varsın yollarda kalalım, trafik felç olsun, tipi altında eve ulaşmaya çalışalım.
Yeter ki barajlar dolsun, kuraklık olmasın. Susuz kalmayalım.
Korkuyorum
Yağmuru seviyorum diyorsun,
Yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun...
Güneşi seviyorum diyorsun,
Güneş açınca gölgeye kaçıyorsun...
Rüzgarı seviyorum diyorsun,
Rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun...
İşte,bunun için korkuyorum;
Beni de sevdiğini söylüyorsun...
William Shakespeare
4 yorum:
bence işin kolay yönü var; yeni
kabine yağmur duasına çıkar,bu iş
çözülür.sevgiyle,ali
Olabilir Sevgili Ali. İşimiz duaya kaldıysa....
Punto Amca,
geçen kış rahat ettik demiştim, arabayla işe gidip gelenler olarak. Kar olmadı, yollarda rahat ettik diye ama keşke bütün kış bol kar yağsaymış, rahatımız bozulup bütün kış otobüs ile gidip gelseymişiz ama kurumuş gölleri görmeseydik, sadece susuzluk değil dert, bozulan dengenin ardından gelecek olanlar korkutuyor beni, doğada yokolan bir tür bile büyük felaketlere yol açabilir, ekosistem türlerin karşılıklı ihtiyaç hiyerarşisine bağlı kurulmuş, bu hiyerarşide hiç bir basamağın eksilmemesi diliyorum.
Shakespeare'in şiiri ise ne güzel bir seçim, okumak büyük keyif...
Sevgili Pınar; susuzluk geliyorum diyordu. Belediye seçim nedeniyle kesinti yapmadı, tasarruf için harekete geçilmedi. Şimdi sızlanıyorlar. Dediğin gibi susuzluk sadece insanlar için bir felaket değil ki. O kadar çok canlı var ki suya muhtaç olan.
Yorum Gönder