Herkeste bir iyimser hava var seçimler için. “Bu kez iktidar zorlanır” diyorlar.
Ben yılların tecrübesi ile fazla iyimser değilim. Neden mi?
Bir anımla bu tedirginliğimin nedenini anlatayım:
1977 seçimleriydi. Ben o yıllarda Hürriyet’in yazı işlerinde gece çalışıyordum. Seçim sonuçları geldikçe geç saatlerde Ecevit’in tek başına iktidar olacağı görünüyordu. İlk baskılar için manşeti tartışıyorduk gecenin yarısında.
Rahmetli Nezih Ağabey (Demirkent) “Karaoğlan tek başına iktidar” anlamına gelen bir manşeti atmak üzere idi. Seçim sonuçları böyle devam ederse Ecevit iktidar olmak için gerekli 224 milletvekili sayısını bulacaktı.Yanlış hatırlamıyorsam CHPliler bayram yapıyordu genel merkezin önünde.
Manşetin
atılması sırasında yazı işlerine gece birlikte çalıştığımız rahmetli Ergin
Ağabey ( İnanç) girdi.Sonuçları sordu. Koyu Adalet Partili idi.
“Bir dakika” dedi. “Uzak yerlerden, köylerden sandık sonuçları geldi mi?” diye sordu.
Daha gelmemişti.
Ergin Ağabey’in yüzü güldü:
“Sakın Ecevit tek başına iktidarda demeyelim. Köylerden gelen oylar tulum halinde Adalet Partisine çıkar”. Nezih Ağabey tedirgin olmuştu, ortadan bir manşetle çıkmıştı o gün Hürriyet.
Sonuçları biliyorsunuz; Cumhuriyet Halk Partisi 213 milletvekilinde kalmış, Adalet Partisi 189 milletvekili çıkarmıştı.
Sonuç olarak Ecevit 11 AP’li milletvekilini meşhur “Güneş Moteli” buluşmasında transfer için ikna etmiş, 224’ü bulmuş, hükümeti kurmuştu.
Şehir merkezlerindeki hareketlenmelerin insanı yanılttığı bir ülkede, ben tedirgin olmayayım da kimler olsun.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder