18 Mart, Türk insanının neler yapabileceğini göstermesi bakımından önemlidir. Önemlidir zira Batı’nın gözü Truva Savaşları’ndan beri hep bu bölgenin üstünde olmuştur. Bugün de olduğu gibi...
Ben size bildiğimiz kahramanlık destanlarını anlatmayacağım. O destanlar kanla yazıldı, tarihin derin sularına.
Nice ailelerin erkekleri, eşimin ve benim büyüklerimiz hala o toprakların altında vatanı bekliyorlar. Günümüzün bazı entel kadrosuna diyorum ki; 18 Mart’ı yaşamak istiyorsanız şehitlerin yattığı, vatanımızı beklediği o topraklara bir zahmet gidin. Mezar taşlarındaki isimleri tek tek okuyun, birkaç dakika gözlerinizi kapayın, o çarpışma anını bir yaşayın. Ve sonra o şehitlerin mezar taşlarını öpün, öpün ki varlığınızın o şehitlerin kanlarına borçlu olduğunuzu anlayın.
Çanakkale'de çarpışan askerlerden bir grubun hatıra fotoğrafı.
Seddülbahir'de düşmandan ele geçirilen bir top.
Seddülbahir'deki siperlerden birinin içi.
Sığındere'deki siperlerden bir bölüm ve nöbet tutan bir mehmetçik.
Kemikli'de malzeme taşımak için yapılan bir dekovil yolu.( Dar küçük tren yolu)
8 yorum:
Gectigimiz yaz, ilk kez bu sehri gezme imkanimiz oldu.
Ben bile bu kadar iyi bilmiyordum bu savasi.
Esim Atatürk´ün tüm sehitler icin söylediklerini okuyunca resmen gözyaslarini tutamadi. Simdi tam bir Atatürk hayrani oldu. Kitap, film konu ile ilgili ne varsa baktik sonra.
Etkilenmemek elde degil.
Not:Bu arada esim icin yabanci dilde pekcok kaynak bulabilmek beni cok sevindirdi.
Sevgili B5;
Savaşın geçtiği yerleri hepimizin tekrar tekrar gidip görmesi gerektiğine inanıyorum. Atatürk yıllar geçtikçe daha çok büyüyor.Devrimlerinin ne kadar önemli olduğu şimdi daha iyi anlaşılıyor.
Gözlerim doluyor Punto Amca dayanamıyorum. Yapılan iş çok büyük kazanılan zafer çok kutsal, emek çok büyük, şartlar çok zor. Her anın örnek alınacak nitelikte büyük değeri var.
Tarihte bizim milletimiz kadar düşman şehitlere de değer veren olmamıştır. Ve bu konudaki hassasiyetini savaşın ardından dile getiren Ulu Önder Atatürk gibi bir lider de olmamıştır. Sanıyorumki Sevgili B5'in eşi de o sözlerden çok etkilenmiş olmalı.
Sevgili Tulosh;
Haklısınız. Çok zor şartlarda çok büyük işler yaptılar.
Batı ülkelerine gidersiniz, eften püften tarihleriyle öyle bir övünürler ki şaşarsınız. Biz ise mütevazi olmağa özen gösteririz.
Sn.Punto yazilacak o kadar sey var ki.Senelerdir Atamin genc bir subay iken Berlin'de I.nci Dünya harbi ile yapilan toplanti ile ilgili belgelerin pesindeyim; o güne ait bir fotorafi aramaktayim. Sag olsun Orhan agbimle (Karaveli) mekanlari taradik.Ne yazik ki bir resme ulasamadim.Ama umudumu kaybetmis degilim.Ulastigimiz bazi belgeleri
yayinlamayi cok isterdim.Bu konuyu büyüklerimin kalemlerine birakmayi uygun buldum.Bazen kendi kendime isyan ediyorum.Bizleri o ulu önderin ilkeleri ile yetistirdiler de bizlermi yeni nesili yetistirir iken sinifta kaldik.Bilemiyorum!..
Saygilarla.
Sevgili Erdil;
1954'ten sonra Atatürk İlkelerinin gerileme devri başlar. Bugüne kadar kimse aldırmadı devrimlerin tek tek yok edilmesine. Şimdi şimdi uyanıyoruz. Umarım iş işten geçmemiştir.
Çocukluğum, ortaokul ve lise yıllarım, Çanakkale, Kilitbahir ve Eceabat'ta geçti. Bizler, Seyit Onbaşı'dan, Nusrat Mayın Gemisi'ne kadar birçok kahramanlık öyküleriyle büyüdük.2005'de yeğenimi de 'Abide' ye götürdüm(Şehitler Abidesi'ne kısaca Abide denir) Kilitbahir'den kalkan minibüslerle, Abide'ye, Seddülbahir, Alçıtepe köylerine ulaşım sorunu kalmamış.
Herkesin Çanakkale'yi görmesini tavsiye ederim.
Sevgili Mine; Haklısınız. Herkesin görmesi gerekir o kahramanların yattığı toprakları.
Yorum Gönder