Siz siz olun "tedbiri" elden bırakmayın

KAYNAK SULARI İLE BESLENİYOR: Abant Gölü’nün bir krater gölü olduğu söylenir. Son yıllarda gelişen bir başka görüşe göre ise göl, kalker arazideki çökmeler sonucu oluşmuş. Gölün etrafı çam ve köknar ağaçları ağırlıklı ormanla kaplı. Göl akarsularla beslenmiyor, kaynak suları ile besleniyor. Gölün en derin yeri 45 metre. Yazın göl etrafında açan sarı ve beyaz nilüferler göle ayrı bir güzellik katıyor.
Telefon çaldı. Canı sıkkındı zaten. 1988 yılıydı. İşyerinde sorunlar vardı. Medya krize girmişti. Çalıştığı gazete kapandı kapanacak duruma gelmişti. Sorunlar bir türlü aşılamamıştı. Aşılacak gibi de görünmüyordu.“Kim acaba. yine dedikodu için biri arıyordur” dedi, telefona uzandı. “Alo” dedi. “Ağabey, ben Hasan. Hasan Usta”. Hay Allah, Hasan Usta, motor tamirciliğinden büyümeğe çalışan bir dostuydu. Okumamış, bir motosikletçinin yanına çırak olarak girmiş, işi öğrenince de kendine bir dükkan açmıştı. Çekirdekten yetişme motorcuydu. Bir çok mühendisi cebinden çıkarırdı. Karadenizli olduğu için ağır basan yaratıcılık yönü, onu piyasanın en iyilerinden biri yapmıştı.“Ağabey” dedi Hasan Usta. “Canının sıkkın olduğunu biliyorum. Benim de canım sıkkın.Var mısın? Eşlerimizi de alalım, iki günlüğüne Abant’a gidelim. Hava değişikliği ikimize de iyi gelir”. Fena fikir değildi. Cuma günü gidilir, pazar akşamı dönülürdü. Hava da çok güzeldi. Gerçi yılbaşına bir hafta vardı ama İstanbul o yıl bahar havası yaşıyordu.“Olur” dedi. “Cuma günü gideriz. Senin arabayla mı gideceğiz? Eğer senin arabayla gideceksek bizi almaya geldiğinde benim arabanın yanına gel. Bazı eşyaları senin otomobiline aktaralım”.“Tamam. Olur” dedi Hasan Usta. Beşiktaş’ta oturuyordu ve tedbirli olma konusunda çok titizdi. Çocukları onun tedbirli olmasına takılır “ Babamız Afrika’ya gitse, şemsiyesini, çizmesini yanında götürür” derlerdi. Hasan Usta gelince arabasının bagajını açtı, zincir takılmış hazır iki oto lastiğini gidecekleri arabanın bagajına koydu, teknede kullandığı uzun çapa halatını da diğer arabaya aktardı. Hasan Usta kıs kıs gülüyordu; “Ağabey” dedi, “Bir şey unutmadın mı? çapa nerede? Oltalar falan. Belki gölde balık da tutarız.” O aldırmadı. “Ne olur ne olmaz. Kış havası bu. Belli mi olur” diye geçirdi içinden. İki aile yola çıktılar. Bolu Dağı’nı aşıp Abant yoluna saptılar. Otele gelip yerleştiler. Biraz sis vardı ama hava pırıl pırıldı. Gölün etrafını şöyle bir dolaştılar. Akşam yemeğinden sonra da otel etrafında tur attılar, temiz havayı ciğerlerine çektiler ve yattılar.

HER TARAFTA KAR VAR

Eşi uyuyordu, erkenden kalktı, biraz dolaşmak istedi. Otelin koridoruna çıktı, dışarıya baktı. “Hay Allah” dedi. Dışarısı bembeyazdı. “Yine sis var” diye içinden geçirdi. Otelin giriş kapısından dışarıya çıkınca dondu kaldı. Otelin önündeki yolda ve otoparkta tek bir araba bile yoktu. Sis mis de yoktu, toz halinde kar yağıyordu. Biraz daha dikkatli bakınca her tarafın karla kaplı olduğunu gördü. Arabalar tümüyle kar altında kalmıştı.
Gece yağan kar 1.5 metreyi geçmişti. “Eyvah” dedi. “Ne yapacağız şimdi”.Hasan Usta da erken kalkanlardandı. O da dışarısını görünce şaşırmıştı. “Ağabey” dedi. “Bu ne kar böyle”.
Otel yavaş yavaş uyanıyordu, otomobilini göremeyenler “şok” geçiriyordu. Hadi İstanbullular tedbirsiz gelmişlerdi, karlı yaşamağa alışık değillerdi, Ankaralılara ne oluyordu?
Otelin küçük greyderi girişin önündeki yolu açmıştı ama otoparktaki otomobiller kar altındaydı. Bir telaş başladı araç sahiplerinde. Otomobilleri kardan çıkarma telaşı. Küreği kapan otomobilinin başına koştu.
Greyder otoparka giremiyordu. Otomobillere zarar verebilir diye. O sadece yolu açmıştı.Büyük bir faaliyet başladı, herkes aracının önünü temizliyordu ama aracların kımıldaması ne mümkün.
BÖLGEYE KAFKAS GÖÇMENLERİ YERLEŞMİŞ:Gölde yaşayan Abant alabalığı yılın belirli zamanlarında ücretle avlanabiliyor. Gölün etrafında geyik çuftliği kurulmuş. Belirli bir sayıda geyik her yıl doğal ortama bırakılıyor. Bölgenin tarihi M.Ö 5000-3000 yıllarına kadar ta Hititlere kadar uzanıyor. Bölgeye 19.yüzyılın ikinci yarısından sonra Kafkas göçmenleri yerleşmiş.

Zemine basılı kalan lastikler patinaj yapıyor, tüm araçlar durduğu yerde hoplayıp duruyordu. Kimsede zincir yoktu, zincirsiz lastiklerle bu iş yürümüyordu. Havanın güzelliğine kananlar zincirsiz gelmenin cezasını çekiyorlardı. Otelde de zincir yoktu. Bolu’ya telefon edildi, zincir siparişleri verildi ama yol kapalıydı, zincirler nasıl gelecekti?
Hasan Usta’ya “aç bakalım şu bagajı. Ön lastikleri sökelim, zincirli lastikleri takalım ve buradan çıkalım” dedi. Hasan Usta bu konuların piriydi zaten. Ön lastikleri değiştirdiler zincirli lastikleri taktılar ve otoparktan ilk çıkan onlar oldu.
İş bununla bitmemişti. Uzun halatı da çıkardılar bagajdan. 10-15 kişi olmuşlardı. Denizden kayık çeker gibi halatla otoparktaki tüm araçları "haydi hop, haydi hop" sesleri arasında çeke çeke otelin önündeki yola çıkardılar.
Şimdi iş, Abant’tan aşağıya inmeye kalmıştı. Yol kapalıydı. Pazar döneceklerdi ama bir gün daha kalmak zorunda kaldılar otelde. Pazartesi sabahı yol açılmıştı ama bir araçın geçebileceği genişlikte. Zincirsiz bırakmıyorlardı kimseyi. Kimsede de zincir yoktu ya, onlar ise hazırlandılar ve zincirli otomobilleriyle inişe geçtiler.
Bolu Dağı’nı zincir olmasına rağmen çok zor indiler. Düzlüğe geldiklerinde ne kar vardı, ne fırtına. Sanki bambaşka bir dünyaya gelmişlerdi. Bir kahvenin önünde zincirli lastikleri çıkardılar, günlük güneşlik bir havada İstanbul’a doğru yola çıktılar.
Yol boyunca neşelenen Hasan Usta “Ağabey bu olay bana iyi ders oldu. Ömrümün sonuna kadar bu tecrübeyi unutmam. Şimdi seni takdir ettim. Balığa giderken sandalda neden uzun bir halat, çapa ve bir şişe su bulundurduğunu şimdi daha iyi anlıyorum. Hatta balığa çıkarken sende elektrik feneri de bulunuyor, sahi o ne işe yarayacak?” diye sordu. “Bak Hasan Usta. Balığa çıktın, motorun arızalandı. Çapa seni bulunduğun yerde tutmak için. Su yaşaman için. Elektrik feneri de seni aramaya geleceklere yol göstermek için” cevabını verdi.
Hasan Usta, o gün bugün hep bu olayı anlatır, tedbirli ağabeyinin kulaklarını çınlatır. Siz siz olun, özellikle Abant’a giderken tedbiri elden bırakmayın.