Yorum bırakanların "bırakamama çilesi"

Hepiniz benden daha iyi biliyorsunuz. Kullandığımız sistem kendini yeniledi ve bizleri de bu yeni sisteme sokmaya çalıştı, şifreleri değiştirdi, sonunda da başardı.
Bir çok günlükte aynı şikayet var. "Yorum bırakamıyorum". Ben de bir ara bu sorunu yaşadım. Sevgili Dilek gurbet ellerden yetişti, düzeltti. Şimdilik sorun yok gibi görünüyor.
Önceki gün orayı burayı karıştırırken sistemin içinde bir yorum listesine ulaştım. Sevgili B5'in iki yorumu gmail adresime gelmemiş, görmemişim, tabii yorumu kullanmamış olmuşum. Aynı şikayeti Sevgili Nicomedian'da yapmış, yorumunun kaybolduğunu yazmıştı.
Bu liste nereden çıktı, nasıl olmuş onu da bilemiyorum.
Bu iki yorumdan birini kullanabildim, diğeri sanal alemde sır oldu çıktı. Sevgili B5'in günlüğüne de özür yazısı yazdım, gördü mü yoksa o da sır mı oldu bilemiyorum.
Dostlarıma şunu söylemek istiyorum: Bırakılan yorumlar gerçekten insanı mutlu ediyor. Bir nevi iletişim kuruyor, tanımadığınız kişilerle dostluğunuzu sağlıyor. Bu bakımdan yorumlara çok önem veriyorum, cevap verme konusunda da çok titizim. Zira gelen yorumlar gibi cevaplar da beni mutlu ediyor. Sizlerin de aynı düşüncede olduğunuza inanıyorum.
Sevgilerimle,
Punto amca
.................................................................................................
Tramvay geliyor çın çın öterek!.

Tünel ve taksim arasında çalışan tramvaylar hem özlem yaşatıyor, hem de hatırı sayılır ölçüde yolcu taşıyor.
Tramvay’a binmişsinizdir Tünel'le Taksim arasında. Bizim yaştakilere oyuncak gibi geliyor şu an kullanılanlar.
Çocukluğumuzun vazgeçilmez toplu taşıma aracıydı tramvaylar.
Bu araçla ilk tanışmam Ortaköy- Karaköy hattındaki tramvaya binmemle oldu. Ortaköy’den Eyüp’e orta okula gidiyordum. Ortaköy neresi, Eyüp neresi. Karaköy’de iniyordum, Eyüp’e de vapurla gidiliyordu.
Lisede de tramvaya çok bindim ama bu kez Kadıköy yakasında. Yeldeğirmeni’nden bir koşu sahil yoluna iniyor, tramvaya binip Haydarpaşa Lisesi’ne gidiyordum. Öğrenci bileti 3 kuruştu. Yanlış okumadınız üç kuruş. Hatta biz öğrenciler vatmana delikli iki buçuk kuruşları veriyorduk, bir gidiş bir gelişte bir kuruş kazanıyorduk. Ailemizden aldığımız harçlık dışında yarım kuruşlardan kazandığımız paralara çok seviniyorduk.

İLK TRAMVAY YOLU NEWYORK'TA

Tramvay kelimesi de İngilizceden girmiş dilimize. Biliyorsunuz tram düz yay, way de yol demek. Yani düz yaylı yol. İlk tramvay yolu 1842’de Amerika’nın Newyork şehrinde döşenmiş. Yolu bir Fransız yapmış. Arabaları da atlar çekmiş. Amerika’dan sonra İngiltere, Fransa ve Belçika’da yaygınlaşmış. Atlardan sonra elektrik dönemi başlamış.
Türkiye’de ilk tramvay 3 Eylül 1869’da Kostantin Karopano Efendinin kurduğu kumpanya tarafından getiriliyor. Bu tramvayları da atlar çekiyor. İlk tramvayımız Azapkapı, Galata, Tophane, Beşiktaş arasında işletmeye açılıyor.
Bizde de zamanla atlar yerini elektriğe bırakıyor. İlk elektrikli tramvay 1914’ de işlemeye başlıyor. Şehir trafiğini tıkadığı gerekçesiyle önce İstanbul yakasında 12 Ağustos 1961’de kaldırılıyor, daha sonra 14 Kasım 1967’de de Kadıköy yakasında.
Bir dönemde troleybüsler boy gösteriyor yollarda. Sonra onlarda veda edince yollar anlı şanlı belediye ve halk otobüslerine kalıyor.

............................................................